Voordat ik mijn schoonmaakbedrijf ging starten reedt ik graag rond in mijn hippe Mini Cooper.  Ik was hier trots op, hij had de wegligging van een kart. Toen ik in 2016 besloot om mijn bedrijf op te richten was ik genoodzaakt om een bestelwagen aan te schaffen. Ik besefte dat het financieel gezien niet voordelig was om twee auto’s in het bezit te hebben. En moest dus mijn geliefde Mini verkopen om mijn doelen te gaan verwezenlijken. Soms moet je offers maken om verder te komen in het leven.

Soms komen dingen op je pad, mijn oom had namelijk net besloten om zijn Nissan Kubistar (bestelwagen) te verkopen. Dus ik zocht en hij verkocht en zo troffen we een geschikte deal. De band die ik met mijn oom had was heel sterk, hij had zelf geen kinderen en daarom nam hij mij vroeger al vaak op sleep touw. Ik had hem gezegd dat als hij ooit nog iets moest ophalen (wat hij niet kon vervoeren met een gewone personenwagen) dat ik dan met hem mee zou rijden in de bestelwagen.  En daar maakte hij ook gebruik van. Ik werd een aantal maanden nadat ik de kubistar in bezit had genomen opgebeld door mijn oom en hij vroeg me om mee te rijden naar zijn broer om pallets weg te brengen. Ik zei dat ik dat geen probleem vond en dus haalde ik hem op en wist toen nog niet dat dit de laatste tour zou worden die we samen zouden beleven.  Zijn broer woonde in Luijksgestel een dorp waar mijn oom was geboren en getogen.

Tijdens de rit naar Luijksgestel vertelde mijn oom van alles over zijn familie en verleden, zo wees hij verschillende woningen aan waar zijn familie woonden, en ook naar de plek waar hij ooit een ernstig ongeluk  heeft gehad waardoor hij zijn arm verloor. We bespraken dingen die heel mooi waren en voor hem veel herinneringen naar boven brachten uit zijn jeugd. Je zag hem zichtbaar genieten tijdens zijn mooie verhalen. We kwamen uiteindelijk aan bij zijn broer en gingen daar even gezellig “een bakkie” doen, zij dronken koffie en ik thee want ik lust geen koffie. Het was heel gezellig en ik vroeg ook aan zijn broer hoe het was om mijn oom als broer te hebben. Ze vertelden samen dat ze veel lol hadden gehad in hun jeugd. Het was een hele mooie dag met veel herinneringen. Later werd duidelijk dat dit de laatste mooie herinnering zou worden. Mijn oom kwam helaas een week later te overlijden. De Nissan Kubistar wat ik voorheen beschouwde als een normaal rood bestelwagentje, werd plotseling een kostbare herinnering. Een wagen waarin we onze laatste tour maakten samen. Een wagen die nu symbool staat voor de trots en het geloof wat mijn oom voor mij had. Op de dag van vandaag rijd ik nog steeds in deze Nissan Kubistar uit 2004 rond, mijn personeel rijdt rond in de mooie Caddy cargo’s uit 2023 van Den Engelsen Bedrijfswagens. Deze zijn voorzien van Airco en dergelijke. De Nissan is voorzien van ARKO. Alle Ramen Kunnen Open. We zijn trots op alle wagens en wat we samen allemaal al hebben bereikt. Dit verhaal vond ik te mooi om niet te delen. Koester altijd de mooie momenten in het leven, je weet nooit wanneer het de laatste kan zijn.